Środa, 22 października 2014 (05:50) W Polsce jąka się około 500 tys. osób. Prawie milion Polaków ma codziennie jakiś problem z blokadą mowy, nie kojarzy jednak tego z jąkaniem się - twierdzi Dawid Tomaszewski z Centrum Terapii Jąkania w Mikołowie, autor książki "Światełko w tunelu", który sam przez 20 lat się jąkał. Osoby jąkające się mają problemy z udowodnieniem swojej wiedzy, problemy ze znalezieniem pracy, niską samoocenę, nie czują się bezpiecznie w miejscach publicznych, mają też problemy w budowaniu poprawnych relacji z partnerem. W Światowym Dniu Osób Jąkających się w Twoim zdrowiu w Faktach RMF FM radzimy Wam, jak skutecznie pokonać ten problem. Jak podkreśla Tomaszewski, jąkanie ciągle uważane jest przez rzesze ludzi jako śmieszny defekt, z którym można się pogodzić, zaakceptować a nawet przyzwyczaić się. Przez wielu specjalistów uznane jest za nieuleczalne. Najczęściej spotykanymi objawami jąkania są powtórzenia sylab bądź głosek. Występuje ono we wszystkich językach świata. Wszystkie narządy mowy większości u większości osób jąkających się działają poprawnie. Jąkaniem rządzi chwilowy stan emocjonalny człowieka. Gdy osoba ma ochotę powiedzieć coś, z czym wiążą się konkretne emocje, jej ciało staje się jak twarda skorupa. Wiele osób cierpi na tzw. blokady mowy. To stan silnego ucisku w okolicach klatki piersiowej lub gardła, nie pozwalający wydobyć z siebie żadnego dźwięku. Osoba jąkająca się powtarza kilkakrotnie pierwszą sylabę wyrazu. Czasem powtórzeń jest tak dużo, że rezygnuje z dalszej wypowiedzi. Powtórzenie sylab bądź głosek mogą również występować w środku wyrazu. Powtórzenie mogą występować równolegle z przeciąganiem głosek. Słyszymy wtedy ciągnące się dźwięk głoski na początku bądź w środku wyrazu. Tomaszewski podkreśla, że jąkaniu może towarzyszyć olbrzymi wysiłek w powiedzeniu prostych słów. Na twarzy mogą wystąpić skurcze czoła, warg, policzków, wytrzeszcz oczu. W trakcie mówienie osobie jąkającej się z ust może wychodzić język. Osoba ta może wydobywać z siebie tony o wysokich częstotliwościach, podobne do pisku lub płaczu. Są także niewidoczne objawy jąkania się. Jąkający się czuje narastające napięcie przed rozpoczęciem mówienia. Ma przyspieszony puls, oblewają go zimne poty. To wszystko uniemożliwia płynną wypowiedź. Tomaszewski zauważa, że jąkającemu towarzyszą też natrętne myśli - myślenie "do przodu" co mnie czeka, jak to powiem, czy powiem. Osoba wyobraża sobie sytuację, w której za chwilę się znajdzie. Najczęściej taka osoba buduje tzw. "czarny scenariusz". Układa w myślach słowa, zdania, wypowiedź tak, żeby nikt nie zauważył jąkania. Często osoby jąkające się szukają pomocy w przyjaciołach, rodzinie, bliskich. Zawsze znajdzie się ktoś, kto może wyręczyć jąkającego w trudnej sytuacji - podkreśla Tomaszewski. Dotyczy np. odbierania telefonu, zakupów, załatwienia sprawy, zamówienia w restauracji. Jąkający się bardzo często rezygnują z wypowiedzi. Napięcie jest tak duże, że osoba woli sprawiać wrażenie małomównej, skrytej, nieśmiałej niż ryzykować zająknięcie - tłumaczy trener Nowej Mowy. Tomaszewski dodaje, że jąkający posługują się tzw. slalomem. To dynamiczna zamiana wyrazów, zdania w trakcie wypowiedzi. Mistrzowie w tej dziedzinie mają bardzo dobrze rozbudowany słownik wyrazów bliskoznacznych i synonimów. Tak dobrze opanowują zamienienie, że mało kto widzi ich problem. Slalom bardzo wyczerpuje psychicznie - podkreśla Tomaszewski. Na wtórne jąkanie cierpią rodzice jąkających się dzieci. Przeżywają każde słowo swojej pociechy, próbują wyprzedzić jego myślenie. Zastanawiają się jak będzie w przedszkolu czy w szkole. Wielu rodziców mówi o napięciu, ucisku w brzuchu, klatce piersiowej podczas jąkania się dziecka - mówi Tomaszewski. Zdaniem Tomaszewskiego do najbardziej skutecznych metod pozwalających pozbyć się jąkania należy nauka nowej mowy (alternatywna umiejętność płynnego mówienia). Trzeba na nowo opanować czynności wydychania dźwięku, sylab i całych zdań.

Co powoduje jąkanie i w jaki sposób można je wyleczyć? Odpowiednia terapia pozwala pozbyć się problemu w niedługim czasie. KatarzynaBialasiewicz/ to uciążliwy problem, który może odcisnąć piętno na relacjach międzyludzkich. Przyczyn wystąpienia jąkania może być wiele, jednak osoby z tym problemem nie powinny ustawać w walce. Zwłaszcza z jąkaniem u dzieci trzeba systematycznie pracować, aby jak najszybciej zniwelować jego przykre skutki. Sprawdź, jak wygląda terapia dzieci jąkających się i jakie ćwiczenia powinny one treściJąkanie - istota problemuJąkanie - cechy charakterystyczneJąkanie u dzieciJąkanie - przyczynyJąkanie - terapiaJąkanie - ćwiczenia Jąkanie najczęściej utożsamiane jest z niepłynnością mówienia. Niestety problemem jest to, że niepłynność mówienia może występować w różnych zaburzeniach mowy, np. afazji, dyzartrii, itp. i objawiać się na wiele sposobów: powtarzanie, przeciąganie, blokowanie, wtrącanie, zbędne pauzowanie, poprawianie wypowiedzianych słów. Jąkanie - istota problemuNie można jednoznacznie mówić o jąkaniu jak o niepłynności mówienia, ponieważ jest to jej patologiczna odmiana. Określana jest wzorem:J = NN + NEgdzie:J - jąkanie NN - niepłynność napięta NE - niepłynność emocjonalna Niepłynność napięta zachodzi w wyniku zbyt mocnego napinania się mięśni oddechowych, artykulacyjnych lub fonacyjnych. Może przybierać różne formy, np.:klonus, tj. jąkanie kloniczne, tonus, tj. jąkanie toniczne, lub formę mieszaną (kloniczno-toniczną). Niektórzy specjaliści zaliczają jąkanie do pewnego rodzaju nerwicy ruchowej lub wiedzieć:Czym jest afazja i skąd biorą się problemy z mową?Zaburzenia mowy u dzieci: kiedy należy udać się do logopedy?Jąkanie - cechy charakterystyczneDo cech charakterystycznych jąkania należą:zmienność, sytuacyjność, sporadyczność, mimowolność. Inne zaobserwowane objawy u osób z problemem jąkania się na podstawie badania przeprowadzonego przez profesora Tarkowskiego to:nadmierne napięcie mięśni szyi (24%), oddechowych (23%), fonacyjnych (30%), artykulacyjnych (21%) i całego ciała (22%), marszczenie czoła lub brwi (32%), przymykanie oczu (34%), czerwienienie się (47%), przyspieszone bicie serca (40%), wzmożone pocenie się (33%), bóle brzucha (29%), bóle serca (40%) wzdęcia (12%), zatkany nos (20%), migreny (11%), unikanie kontaktu wzrokowego (47%), logofobia (41%), zakłopotanie (41%), złość (24%), unikanie sytuacji komunikacyjnych (45%), mała aktywność w konwersacji (43%). Jąkanie u dzieciNajczęściej jąkanie pojawia się (w 90% przypadków) w wieku przedszkolnym i w tym też czasie albo dynamicznie się rozwija, albo całkowicie ustępuje. Dużo częściej uwidacznia się u chłopców. Z naukowych źródeł wynika, że statystyki te to od 3:1 nawet do 8:1 w porównaniu z jąkaniem się występującym u małych dziewczynek. Kluczową kwestią jest reakcja rodziców na pojawienie się problemu. Utarte sądy, że dziecko “wyrośnie z jąkania” czasami są fikcją. Powtarzanie ich może mieć wyłącznie degradacyjny wpływ na kontakty międzyludzkie osoby jąkającej się, która nigdy nie walczyła z tym problemem. Kształtowanie się mowy dziecka trwa do około 7 roku życia. Na przykładzie dzieci do 4 lat, u których podejrzewa się jąkanie można zweryfikować wątpliwości na podstawie klasycznego słowa “mama” i uznać występowanie problemu u swojego dziecka, jeśli: powtarza głoskę (m-m-mama), powtarza sylabę (ma-ma-ma), przeciąga głoski (mmmmmmama), blokuje wypowiedź (...mama), rozrywa słowo (ma..ma). Dodatkowo dzieci, które mają problem z jąkaniem się w okresie wczesnoszkolnym najczęściej zniekształcają artykulację. Problemy ze zrozumieniem ich mają osoby, które na co dzień z nimi nie przebywają. Dzieci te starają się tworzyć jak najkrótsze komunikaty i zazwyczaj porozumiewają się hasłami. Dla przykładu powiedzą jedynie słowo kluczowe “spacer”, zamiast zwrócić się do rodzica “Tato chciałabym pójść dziś na spacer z tobą”.Istnieje dużo przypadków (ok. 74%), w których dzieci jąkające się w wieku przedszkolnym same poradziły sobie z tym problemem i płynność mowy u nich powróciła. Jednak taki proces trwa zazwyczaj ok. 4 lata i nie ma gwarancji, że konkretne dziecko poradzi sobie samo. Natomiast praca z jąkającym się dzieckiem i rozpoczęcie leczenia zazwyczaj daje widoczne efekty już po kilku miesiącach. Wiele z dzieci, które zostało prowadzone przez specjalistę w odpowiedni sposób po ok. 2 latach całkowicie pozbyło się problemu. O jąkaniu u dzieci, Dawid Tomaszewski, trener w Centrum Terapii Jąkania w Mikołowie: Jąkanie - przyczynyJąkanie może mieć wiele przyczyn, niekoniecznie tylko jeden czynnik musi wpływać na ten proces. Mogą to być np.:czynniki paralingwistyczne, np. niepłynność mówienia, czynniki biologiczne, np. wzmożone napięcie mięśniowe, czynniki psychologiczne, np. logofobia, czynniki społeczne, np. stres komunikacyjny, lub powstające korelacje między powyższymi czynnikami. Dodatkowo, prof. dr hab. Zbigniew Tarkowski wśród kryteriów, tzn. trójczynnikowej teorii jąkania wymienia kryteria predyspozycyjne, wyzwalające oraz utrwalające jąkanie. Są to:czynniki natury biologicznej/ dziedzicznej, cechy osobowości, emocje skutkujące rozstrajaniem się, stres biologiczny i psychologiczny, uszkodzenie funkcji lub tkanki określonych narządów, złe warunki środowiskowe, niewłaściwy styl życia. Dawid Tomaszewski o przyczynach jąkania:Jąkanie - terapiaTerapia, a później ćwiczenia na jąkanie lub inne formy leczenia ściśle uzależnione są od wykrytych przyczyn jąkania i samego pojmowania tego zjawiska. Gdy specjalista ma już pewność, że dziecko nie tylko ma zaburzenie mowy, ale występuje u niego klasyczne jąkanie najczęściej przeprowadza test, który ma na celu ocenę skali problemu. Do tego może okazać się pomocna “Skala Intensywności Jąkania dla Dzieci” opracowana przez Riley. Składa się z 3 podskal:częstotliwości występowania niepłynności mówienia, czasu trwania niepłynności, współruchów. Na podstawie wyniku uzyskanego z powyższych skal można ocenić, czy dziecko ma:jąkanie bardzo łagodne, łagodne, umiarkowane, ciężkie, lub bardzo ciężkie. Metody stosowane w terapii jąkania można podzielić na bezpośrednie i pośrednie. Do pierwszej grupy należy trening płynnego mówienia: ćwiczenia oddechowe, emisyjne, artykulacyjne i słuchowe. Do grupy drugiej zalicza się farmakoterapia, ziołolecznictwo, psychoterapia, programy - ćwiczeniaPostawienie diagnozy o jąkaniu się “na wyrost” w żaden sposób nie zaszkodzi dziecku, jeśli tylko rodzice zachowają zdrowe podejście do sytuacji. Przede wszystkim nigdy nie można unosić głosu na dziecko i zwracać mu w nieprzyjemny sposób uwagę w kwestiach dotyczących problemu z jego mową. Takie zachowania jedynie potęgują objawy jąkania. Natomiast wprowadzenie, np. ćwiczeń logopedycznych w formie zabaw i gier jedynie może uatrakcyjnić spędzanie czasu wolnego. Nie powinno się raczej kojarzyć dziecku z jakąkolwiek formą leczenia defektu. Logopedzi są ekspertami w terapii jąkania wczesnodziecięcego, ale rodzice są ekspertami w zakresie swoich twoje dziecko ma problem z jąkaniem się postaraj się z nim powtarzać wyrazy lub zdania ćwicząc kolejno nacisk na:pauzy, tempo, np. poproś o powtórzenie zdania w czasie wykonania dwóch obrotów wokół własnej osi, tak aby dziecko wiedziało jaki ma czas na daną wypowiedź, łagodny start, rozpocznij zabawę z dzieckiem, po czym łagodnie proś o opis czynności, które wykonuje w jej trakcie, pionizację języka i składanie zdań złożonych, jadąc w komunikacji miejskiej poproś o układanie w głowie wypowiedzi, które dziecko powinno wypowiedzieć w momencie,w którym autobus się zatrzymuje, odpowiednie zwarcie warg podczas mowy, redukcje wysuwania żuchwy, ćwicz z dzieckiem rytmizację mówienia, np. pomagając sobie zakupionym metronomem z sygnalizacją świetlną i akustyczną, wspomagaj wypowiedzi dziecka ruchem rąk, poproś pociechę, aby rytmicznie wraz z tobą uderzała palcami w kolano podczas wypowiadania każdego kolejnego słowa, niech zachowuje maksymalnie równy rytm wypowiedzi, wydłużając wypowiedź dziecka, poproś je, aby powtarzało po tobie zdania z wydłużonymi samogłoskami (w formie udawania śpiewu operowego), możliwie jak najczęściej mobilizuj dziecko do wypowiadania się, proś o opis jego uczuć, tego co widzi, tego co robi, itd., wykorzystuj metodę echa, (jeśli znajdziesz do tego odpowiednie miejsce, gdy dziecko znajduje się w pomieszczeniu, gdzie bardzo wyraźnie słychać echo), wtedy ono automatycznie mówi wolniej i płynniej, ponieważ stara się usłyszeć wypowiedziane przez siebie słowa, a te docierają do niego z opóźnieniem o ok. 0,2 sekundy niż normalnie, wymyśl zdanie dotyczące zainteresowań dziecka po czym poinformuj je o zabawie, w której będziecie przez pewien czas powtarzać to samo zdanie w przeróżnym tempie, wprowadź metodę cienia, poproś dziecko o wypowiadanie wcześniej ustalonych zdań, przeszkadzając mu przy tym głośno włączonym telewizorem, lub nakłoń do powtarzania wypowiedzi, np. razem z ulubionymi bohaterami bajek, aby dziecko mówiło w tzw. chórze, zastosuj ćwiczenia Gutzmana, dziecko najpierw musi wydłużać oddech, trzymając rękę na piersi, następnie rytmicznie chucha, zaczyna szeptać i na końcu przechodzi do normalnej mowy; może na jej początku wymawiać same głoski, później sylaby, a na końcu całe wyrazy, wprowadź ćwiczenia relaksacyjne, tłumacząc dziecku na każdym kroku, że jeśli się zdenerwuje i klarownie przedstawi przyczynę tego stanu zostanie ona usunięta, (aby zbyt szybko nie dochodziło u niego do napinania się mięśni w sytuacjach stresujących), zapisz dziecko, np. na regularne zajęcia z pływania, które mogą wspomóc walkę z jąkaniem poprzez efekt relaksacji i odstresowania. Jak Anna Hetman pokonała jąkanie?Źródła:Z. Tarkowski, E. Humeniuk, ,,Jąkanie jako zaburzenie psychosomatyczne” Z. Tarkowski, E. Humeniuk, J. Dunaj, ,,Jąkanie w wieku przedszkolnym: przegląd badań”, ,,Diagnoza i terapia jąkania się w wieku przedszkolnym” A. Boroń ,,Jąkanie u dziecka z wadą wymowy - studium przypadku” A. Błachnio, A. Przepiórka, ,,Podejście psychologiczne w terapii jąkania” Uzależnienie od Internetu to siecioholizm. Jakie są objawy tego nałogu?Jak oglądanie telewizji wpływa na zdrowie?Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

centrum terapii jąkania w mikołowie